เคยแก่งแย่งแข่งขันกัยวุ่นวาย
เคยผ่านทุกข์ผ่านสุขเจ็บปางตาย
หลับให้สบาย ผ่อยคลายหายกังวล
หลับเถอะหนา..หัวใจที่อิดโรย
หยุดหิวโหยโหยหา..บ้าสับสน
หยุดอารมณ์ฟุ้งซ่านรานกมล
หยุดวกวนซ่อนคิดค่อยปิดตา
หลับเถอะหนา...หัวใจ..หลับตาลง
ปลดปล่อยปลง..พิจารณา..อนิจจา
เกิดแก่เจ็บ..ตาย..สุดท้ายวายชีวา
เป็นธรรมดา..ธรรมดา..จงหลับตาลง
จงหลับ..จงหลับ..จงหลับ
<จักรัฐิเมธ>
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น