(นกไม่มีขน คนไม่มีความรู้..ขึ้นสู่ที่สูงไม่ได้)
..นกน้อยไม่หัดบิน..จะบินได้อย่างไรขยับปีกไม่ไหว......เมื่อใจขี้เกียจบิน
ต้องทนอยู่กับรัง .... เอาแต่นั่งร้องขอกิน
คอยแต่แม่เลี้ยงชีวิน......คงจบสิ้นซึ่งเผ่าพันธุ์
..เด็กเอยเด็กน้อย เจ้ายังด้อย..เร่งขยัน
ควรศึกษากวดขัน.....ให้มั่นทำแต่ความดี
ใช่แต่เอาแต่กินนอน...ชอบวิงวอนปรานี
เกียจคร้านทำหน้าที่ ..พ่อแม่มีก็ทุกข์ใจ
..เป็นนกที่มีปีก.. ...รู้หลบหลีกเภทภัย
รู้โลกกว้างเป็นเช่นไร เพราะหัวใจรักการบิน
เป็นคนอย่าเกียจคร้าน มั่นทำงานหากิน..
ปีกความรู้ไม่สิ้น ....หากถวิลใฝ่ศึกษา.....
<จักรัฐิเมธ>
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น