หยดน้ำไหลริน..จากถิ่นแดนฟ้า
แปดเปื้อนพสุธา..ดังน้ำตาวาริน
ฟังเสียงสะอื้น..ค่ำคืนแว่วผ่านได้ยิน
จากหัวใจแปดเปื้อนมลทิน..หลั่งสายวารินน้ำตา...
ฟ้าร้องคร่ำครวญ..เหมือนจวนจะอำลา
หนึ่งหัวใจโศกเศร้าโศกา...ดังสายฟ้าฟาดแทบขาดใจ
โอ้อกฟ้า.... ....บอกพสุธาแทบแตกบรรลัย
ใครหนอช่างใจร้าย.ทำได้ ...ขอได้ไหมได้โปรดปรานี
แต่ความจริงหัวใจฟ้า ยอมสละน้ำตาวารี
เพื่อหล่อเลี้ยงชุบชีวี มอบไมตรีเมตตาการุณ
หยดน้ำตาสุดท้ายแทนใจ ยอมสละอาลัยไม่ให้ช้ำในเคืองขุ่น
ดังน้ำตาฟ้าเพื่อพสุธาแทนคุณ ต่างเกื้อหนุนสร้างฟ้าใหม่ในยามฝนพรำ..
<จักรัฐิเมธ>
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น