**ลมหนาว..สะท้อนทรวง**
สายลมหนาวพราวพร่างกลางสายหมอก
มายวนหยอกหัวใจให้สงสาร
ถึงอุ่นกายใจเหน็บหนาวร้าวรำคาญ
ต้องไหว้วานผ้าห่มข่มบันเทา
ผ้าห่มน้อยเพื่อนแท้กลับแพ้หนาว
สั่นทุกคราวเมื่อหนาวเข้ารุกเร้า
ต้องกินยาทัมใจให้บางเบา
โอ้หนาวเจ้ากลับทวีขยี้ใจ.....
<จักรัฐิเมธ>
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น