สายตาเหี้ยมโหด..เหมือนพึ่งโกรธใครมา
จนไม่กล้าสบตา...ดูใบหน้าช่างหม่นหมอง
โปรดหลับตา..แผ่เมตตาให้สัตว์ทั้งผอง
อย่าได้ขัดข้อง...ป้องร้ายมุ่งหมายเบียดเบียน
ให้มีความสุข..ปราศจากทุกข์โรคภัยคุกคาม
อย่าได้ขัดข้อง...ป้องร้ายมุ่งหมายเบียดเบียน
ให้มีความสุข..ปราศจากทุกข์โรคภัยคุกคาม
มีแต่สุขทุกชั่วยาม..งดงามด้วยธรรมนำเทียน
อย่าได้ก่อเวร สร้างกรรมทำเลว.ผิดเพี้ยน
หยุดอาอาฆาตเบียดเบียน..แล้วสงบใจในภาวนา...
อย่าได้ก่อเวร สร้างกรรมทำเลว.ผิดเพี้ยน
หยุดอาอาฆาตเบียดเบียน..แล้วสงบใจในภาวนา...
รำลึกในจิต..อย่าได้ติดนิวรณ์
ทุกชีวิตต้องจากจร...พลัดพรากเป็นธรรมดา
มีรักพรากรัก ไม่จีรังอยู่ทุกเวลา
ค่อย ๆ พิจารณา...แผ่เมตตากำหนดออกไป
ทุกชีวิตต้องจากจร...พลัดพรากเป็นธรรมดา
มีรักพรากรัก ไม่จีรังอยู่ทุกเวลา
ค่อย ๆ พิจารณา...แผ่เมตตากำหนดออกไป
เมื่อปัญญาพิจารณากำหนดรู้จริง
ทุกสรรพสิ่ง...จริงหรือเท็จเป็นไฉน
ทุกสรรพสิ่ง...จริงหรือเท็จเป็นไฉน
สุดท้าย..ไม่มีเขาไม่มีเรา..ปล่อยวางจากใจ
ความโกรธหายไป...แล้วค่อย ๆ ลืมตา....
ความโกรธหายไป...แล้วค่อย ๆ ลืมตา....
<จักรัฐิเมธ>
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น