สายน้ำหลั่งไหลไม่หวนคืนกลับมา
สายลมเวลาพัดผ่านวันวานผ่านไป
แต่ความทรงจำยังจำฝั่งลึกหัวใจ
ไม่คอยทอดทิ้งอาลัยสายใยที่เคยผูกพัน
ภาพเก่าภาพหลังยังคงเก็บตราตรึง
เฝ้าห่วงหารำพึงคะนึงอยู่ทุกคืนวัน
สายบัวสายใยสายน้ำเคยเชื่อมติดกัน
พอเวลาแปรผันขาดสะบั้นยังเหลือเหยื่อใย
แต่ความเป็นจริงชีวิตไม่ติดหยุดนิ่ง
สรรพสิ่งอ้างอิงชีวิตดังสายน้ำไหล
อย่ามัวแต่หลงภาพหลังที่จำฝั่งใจ
ตัดสวาทอาลัยสายใยให้ขาดสิ้นลง
เหลือเพียงเสรีภาพใหม่ในห้วงกมล
ไม่ยึดติดกังวลย้อนรอยอดีตมั่งคง
ดังขุนเขากลางไพรยิ่งใหญ่ทระนง
ยังสถิตยืนยงมั่นคงคู่กาลเวลา....
<จักรัฐิเมธ>
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น