ใบไม้เริ่มแห้งกรัง
กำลังจะโรยร่วง
สลัดขั้วอย่างหมดห่วง
แล้วค่อยร่วงสู่พื้นดิน
ใบแล้วและใบเล่า
ทิ้งก้านเก่าจนหมดสิ้น
เหลือเพียงต้นกิ่งอยู่รวยริน
รอพังภินท์ล้มสิ้นตาม
บางต้นยืนทนสู้..
ผ่านฤดู..เพื่องอกงาม
ผลิใบใหม่..น่าเกรงขาม
กลับงดงามยิ่งกว่าเดิม..
<จักรัฐิเมธ>
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น