
จากริ่วรอยมลทิน ..หัวใจของคนสิ้นหวัง
น้ำค้างกลางแดด ถูกแผดเผาให้พ่ายพัง
แต่น้ำตายังหลั่งไหลคั่งอยู่ในหัวใจ
รอแสง..ตะวัน เริ่มฝันเมื่อวันเริ่มใหม่
ลบน้ำค้างใจ..ที่หลั่งรินให้มันหยุดไหล
ชะล้างมลทิน..สนิมเกาะกินหัวใจ
ซับน้ำตาไว้..ด้วยกำลังใจที่มี
เช่นดัง หิ่งห้อยตัวน้อยที่ทอแสงฝัน
มีสายสัมพันธ์กำลังใจ..ที่ไหลล้นปรี่
เพียงไม่อ่อนแอ..ไม่ท้อแท้..นะคนดี
ขอเพียงเธอมี...กำลังใจที่ไหลเวียนวน
เห็นตะวัน..ที่เคยลาลับฟ้า
ยังกลับมาทอแสงอีกหน
ชีวิตนี้..ของเธอ..ไม่มืดมน
หากใจตน..ยังทอแสง..แข่งตะวัน
จากใจ...จักรัฐิเมธ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น