จงมองโลกด้วยความจริง ไม่เย่อหยิ่งให้จริงใจ
มีเหตุผลเหนืออื่นใด มิใช่ชอบหรือเกียจชัง
เลือกสีข้างต่างวรรณะ แลกวาทะใช้กำลัง
เจ็บตายจึงหยุดยั้ง
เข้ากรงขังนั่งโศกตรม
เจ็บแค้นสักร้อยชาติ ยิ่งอาฆาตผูกอารมณ์
จองเวรต่างขื่นข่ม กลับจองจมอเวจี…….
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น