สายฝนเริ่มพรำพร่ำฤดูหน้าฝน
แสงแดดอ่อนโยนระคนสายลมบางเบา
ทุ่งนานองน้ำชาวนามุ่งหน้าหว่านข้าว
แมงปอบินหยอกเย้าพะเน่าพะนอล่อลม
โอ้แดนอีสานสืบสานตำนานรวงทอง
ทุ่งท้องนาน่ามองเรืองรองดินแดนสุขสม
วิมานแดนดินเคล้ากลิ่นไอฝนโคลนตม
หอมผักแขยงชวนดมยามลมพัดผ่านท้องนา
ลืมทุกข์หน้าแล้งที่เคยเหือดแห้งยากจน
เมื่อฟ้าหลังฝนเปลี่ยนฤดูคู่ฟ้า
พี่น้องชาวนาไม่เคยเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า
ร่วมแรงปกปักรักษาปากท้องพี่น้องผองไทย...
<จักรัฐิเมธ>
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น