หิ่งห้อย...บ้านนอก

จะทอแสงด้วยแรงใจที่มีอยู่

แม้นไม่อาจสู้แสงไฟนีออนได้

จะเปล่งแสงริบรี่ที่ประกาย

เป็นเครื่องหมายสัญญาณพลังใจ

แสงกระพริบริบรี่ที่น้อยนิด

ช่วยชีวิตนำทางสว่างไสว

ในคืนมืดจะเป็นดาวแห่งพงไพร

ระยิบระยับจับใจกว่านีออนฯ...

<จักรัฐิเมธ>

แชมป์เหนือแชมป์

ชนะแชมป์ในเกมส์แข่งยิ่งแย่งยาก

รักษาแชมป์ยิ่งลำบากยากยิ่งกว่า

ชนะคนอื่นหมื่นแสนล้านธรรมดา

ยอดนราคือชนะใจตนพ้นบ่วงมาร

ชนะแล้วไม่กลับแพ้ในภายหลัง

ไม่ต้องนั่งเศร้าโศกน่าสงสาร

ชนะแล้วเหมือนได้แชมป์ตลอดกาล

เกษมศานต์อิ่มสุขทุกคืนวัน.......

<จักรัฐิเมธ>

มนต์รัก..อิสาน...แด่พี่น้องชาวนาไทย

สายฝนเริ่มพรำพร่ำฤดูหน้าฝน

แสงแดดอ่อนโยนระคนสายลมบางเบา

ทุ่งนานองน้ำชาวนามุ่งหน้าหว่านข้าว

แมงปอบินหยอกเย้าพะเน่าพะนอล่อลม

      โอ้แดนอีสานสืบสานตำนานรวงทอง

ทุ่งท้องนาน่ามองเรืองรองดินแดนสุขสม

วิมานแดนดินเคล้ากลิ่นไอฝนโคลนตม

หอมผักแขยงชวนดมยามลมพัดผ่านท้องนา

      ลืมทุกข์หน้าแล้งที่เคยเหือดแห้งยากจน

เมื่อฟ้าหลังฝนเปลี่ยนฤดูคู่ฟ้า

พี่น้องชาวนาไม่เคยเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า

ร่วมแรงปกปักรักษาปากท้องพี่น้องผองไทย...

<จักรัฐิเมธ>

ดีไม่พอ...ใช่ไหม?

ดีไม่พอ..ใช่ไหมในวันนี้

หรือว่าดีเกินไป...รับไม่ไหว

ยอมเป็นทาสก้มกราบไหว้ยอมเอาใจ

ยังไม่พอ..ใช่ไหมกับความดี

    ดีต่อหน้า..ก็หาว่าขี้ประจบ

ลับหลังหลบทำคุณ..หาว่าหนี

พอเลียแข้ง..เลียขา...ว่าเซ้าซี้

ทำไงดี..จึงจะดี..ในสายตา

   หรือคนดี..ในสายตา..หน้าต้องหล่อ

สวยไม่พอ..ก็อย่าหวัง..ชั่งสินค้า

หุ่นสมาร์ทมาดโก้เก๋จึงตีตรา

ดียิ่งกว่าความดีที่กระทำ...

<จักรัฐิเมธ>

กว่าจะได้แชมป์

เริ่มที่ใจใฝ่สู้ใช่ผู้แพ้

ปณิธานแน่วแน่ไม่หวั่นไหว

ทรหดอดทนไม่ท้อใจ

มุ่งมั่นในแชมป์รางวัลชัยชนะ

      แรงศรัทธาเชื่อมั่นยันสำเร็จ

เพียรเผด็จเก็บเกี่ยวชัยไม่ลดละ

ทุกเกมส์แข่งแรงเชียร์แรงปะทะ

สัมปชัญญะสติตื่นตั้งมั่นคง

      รู้วางแผนโต้กลับรุกรับสู้

บุกก็รู้จังหวะเกมส์ดังประสงค์

มีสมาธิตั้งมั่นเที่ยงธำรง

ใช้ปัญญาสูงส่งดำรงเกมส์

      ทุ่มเทกายและใจให้อุทิศ

เพื่อพิชิตคว้าแชมป์แสนเกษม

ฉลองชัยที่ยิ่งใหญ่อย่างอิ่มเอม

ทั้งปรีเปรมเกษมศานต์สราญเอย...

<จักรัฐิเมธ>

ปฐพี..ไม่เคยโกรธพิโรธใคร

ปฐพีแม่ธรณีที่กว้างใหญ่

ห่อหุ้มโลกเราไว้ให้น่าอยู่

หลากชีวิตได้อาศัยไม่หดหู

แม่รับรู้กรรมชั่วดีที่โลกทำ

    จะดีชั่วเหม็นเน่าหรือซากศพ

แผ่นดินกลบรองรับทับถมซ้ำ

อุจจาระปัสสาวะแม่รับกรรม

เมตตาธรรมอภัยให้ทุกคน

    ไม่น้อยเนื้อต่ำใจให้ใครเห็น

แม่ใจเย็นหนักแน่นทุกแห่งหน

แม่เกิดมาเพื่อโลกให้น่ายล

ไม่หวังผลตอบแทนแค้นเคืองใคร…..

<จักรัฐิเมธ>

กิ่งไผ่..สอนอะไร

ยามลมพัดลมปลิวทิวไผ่

เอนอ่อนเอนไหวไร้ต่อต้าน

รู้อ่อนน้อมถ่อมตนควรกาล

รักษากิ่งก้านไผ่ไว้ไม่หักราญ

   ไผ่งามรู้รักสมานฉันท์

สีซอไผ่ร่วมกันสมัครสมาน

ยามสุขเสพสุขยามทนทุกข์ร่วมต้าน

ร่วมหนึ่งกอประสานเป็นไผ่กอเดียว...

<จักรัฐิเมธ>

จุดหมาย..หรือหลุมฝังศพ

     

        อย่าท้อใจไปเลย...เมื่อใจอยากท้อ

พักแล้วรอให้ใจหายเหนื่อยก่อนไหม

แล้วค่อยก้าวเดินเติมแรงไม่ให้หวั่นไหว

เส้นทางยาวไกล...เส้นชัยจุดหมายยังรอ

อย่ายอมแพ้..เพียงแค่ขวากหนามกางกั้น

จงสู้ฝ่าฟัน...กัดฟันเผชิญไม่ท้อ

ล้มลุกคลุกคลานบ้างขวากหนามตำตอ

ร้องให้แงงอ..อย่าหวังร้องขอโชคชะตา...

     แสงแดดแผดเผา...ไม่มีแม้เงาร่มไม้

ชีวิตแพ้พ่าย...ทะเลทรายไม่สิเหน่หา

ยกเว้นความตาย....ณ สุสานมายา

คงดีเสียกว่า...ยอมหลั่งน้ำตาเบิกทาง….
         
              <จักรัฐิเมธ>