แด่แม่ด้วยดวงใจ (12 ส.ค.2553)

คำว่า “ แม่ “
ลูกเอย…..
คำว่าแม่ คำนี้ยิ่งใหญ่ นัก
เต็มด้วยรักบริสุทธิ์ทุกความหมาย
เปี่ยมด้วยคุณล้นเหลือจะบรรยาย
ลูกจำได้ แม่..แม่ แม่ แต่เกิดมา
คำว่าแม่ คำเดียว ที่ลูกเอ่ย
จะหาใดมาเปรียบเปรยเอ่ยสรรหา
ร้อยถ้อยคำหวานซ่านซึ้งอุรา
มิถึงค่า คำว่า แม่ แท้คำเดียว
คำว่าแม่ วิเศษจริงยิ่งมนต์ขลัง
ทรงพลังปลอบขวัญยามเปล่าเปลี่ยว
ลูกโหยหาแม่ แม่จ๋า..แม่ผู้เดียว
ยามโดดเดี่ยวเปลี่ยวเหงา..เศร้าก็จาง
คำว่าแม่ คือคำนำชีวิต
แม่อุทิศเลือดเนื้อทั่วเรือนร่าง
เพื่อสร้างลูกของแม่แม่ทนสร้าง
ให้ทุกอย่างเท่าที่มีพลีเพื่อลูก
คำว่าแม่ สัจจริงยิ่งคำสัจจ์
บรรจงจัดความรักล้วนถ้วนถูก
มิเสแสร้งแกล้งหวานให้ผันผูก
แต่กับลูกแม่คือแม่ใช่แค่คำ.......
คำว่าแม่ มิอาจแปลให้แปรเปลี่ยน
จารึกเขียนเพียรเล่าเฝ้าจดจำ
ในหทัยของลูกจะขอพร่ำ...
เอ่ยถ้อยคำสดุดีแม่นี้มิรู้ลืม.........

แด่แม่ด้วยดวงใจ..จากจักรัฐิเมธ

บทเรียนจากฝ่าเท้า

.....เริ่มบทบาทชีวิตเมื่อย่างก้าว
เรียนรู้เท้าทั้งสองที่อ่อนไหว
หกล้มบ้างคลานบ้างเมื่อเยาวัย
บ้างร้องให้พ่อแม่ปลอบกลับชอบชม
เมื่อรอยเท้าถูกสัมผัสประทับจูบ
แม่ไล้ลูปเบายามหกล้ม
เสียงจุมพิตปัดเป่าหายระทม
แล้วค่อยก้มประคองกายหมายก้าวเดิน
ก้าวที่หนึ่งสองสามมิอาจมั่น
หกล้มพลันแม่แลไวไม่ห่างเหิน
ก้าวต่อไปอย่างมั่นใจแม้เผชิญ
อาจบังเอิญหกล้มบ้างก็ช่างมัน
จึงเข้าใจบทเรียนที่แม่จูบ
บทสรูปประทับใจไม่แปรผัน
เพียงก้าวเดียวไม่พอจะมุ่งมั่น
ก้าวสู้ฝันที่ฝันใฝ่ใช่เพียงแค่ก้าวเดียว..
*จากจักรัฐิเมธ*