
.....สถิตหัวใจให้ยิ่งใหญ่เช่นแผ่นดิน
เสมอวารินศิลาหินเสาเขื่อนภูผา
ไม่อคติเป็นกลางท่ามกลางโลกมายา
เอื้อเฟื้อเมตตาไม่มีมารยาหลอกลวง
.....ไม่สะทกสะท้านสะเทือนไหว
สิ่งชั่วร้ายใดย่ำกล่ำกลายหายห่วง
ทั้งศรรักศรชังกระหน่ำทรวง
ไม่อาจล่วงหัวใจให้มลทิน
.....จักรัฐิเมธ......
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น